Mutlu Olalım.

  Siz hiç kendinizi yaprak dökümündeki Ali Rıza Bey gibi hissettiniz mi? Nasıl bir duygu bilir misiniz peki? Bu konuda fikri olan var mı? Hepimiz zaman zaman onun gibi hissetmedik mi sahi? Hayatımızda bir şeyleri yoluna koymak için kendimizi yıpratmadık mı? Ağzımızın tadı kaçmasın diye susmadık mı? Etrafımızda Ferhundeler olmadı mı sanki hiç? (Hepimiz Ali Rıza beyiz diye bağırasım geldi bir an, neden bu kadar çabuk gaza geliyorum ben yahu.)

   Her ne yaşarsak yaşayalım bizim sonumuz onunki gibi felçli bir halde bahçede tekerlekli sandalyede olmak zorunda değil. Bu sakat hâl tabi ki hepimizin başına gelebilir ama hepimiz eminiz ki ondaki bu sakat son fiziksel değildi. Benim bahsettiğimde fiziksel değil. Yani herkesin üzüntüsünü içimizde biriktirdiğimizde böyle bir son kaçınılmaz olur. O yüzden bardağın dolu tarafından bakmayı huy edinelim. Bu hayatta mutlu olmak için binlerce sebep var. En ufağından küçücük içten bir söz bile tüm günümüzü mutlu geçirmemizi sağlar. Sizi mutlu eden insanları da çevrenizden eksik etmeyin. Kendinize iyi davranın.